Det bles-gjennom sarte sinn
November 10, 2018 § Leave a comment
Rart korleis tida berre går
October 12, 2018 § Leave a comment
Funny how time slips away
Willie Nelson
Gjendikta over litt gin og dau tonic og kuling ute.
Men hei der, det har rent i bekken sidan sist
Korleis det går her?
Å, du skulle berre visst.
Så lenge sidan, men som du sa det, du haustar det du sår
Ja, det er rart, korleis tida berre går
Korleis er han ?
Eg håpar de har det bra
Eg høyrde rykter
om at du ga han ditt ja
Det var det same som du sa meg
og det verkar som i går
ja, det er rart, at det dekkjer alle sår
Eg må gå no
men eg ser deg vel her og der
veit´kje når, du
eg kjem heilt dit du er
Men hugs no kva eg seier
det vil bli som eg spår
ja, det er rart korleis tida berre går.
Køyre som på flukt: Racing In the Streets på nynorsk.
November 18, 2016 § Leave a comment
(Bruce Springsteen/Heimflyttar)
Eg har ein blå Ford Capri trimma to komma to
Monroe dempa med malte dekk
som ventar nede ved Essoen no
ventar på å dra vekk
Vi kappa fjører, eg og Tommy; senkesett
vi bygde meir enn det som kallast for bil
frå stad til stad utan å bli tatt eller sett
vedda om tre minutters mil
I kveld, i yr, tek vegen fyr
Første runde, høg oktans lukt
Spinna gjennom det juli byr
og køyre som på flukt
Vi festar der kor livet er
lagar levenet vi ikke får
Når Esso stenger køyrer vi
så langt som vegen går
Visse menn – dei gir opp livet
startar døy og får litt lukt
Andre menn drar heim og køyrer ut
og gir på, som i ei flukt.
I kveld, i yr, tek vegen fyr
Av meg ser dei berre ei lykt
Sprei ordet, folkens, han er ute igjen
og køyrer som på flukt
Eg traff henne for tre år sidan no
i ein Opel Manta med ein kar frå by´n
Eg la Opelen godt bak meg
dro med jenta som eit lyn
No er det rynker i panna på dama mi
ho gret kvar kveld eg drar av stad
Når eg kjem heim er lysa av
ho seier: ser du klarte deg bra
Ho sit på verandaen der faren bur
men hennar fine draum har dødd.
Ho ser åleine ned på mørk natur
med blikk frå ein som mislikar å eingong bli fødd
Til alle bakseteberter og gatebiltjei
som har køyrt for lenge, for hardt
I kveld drar ho og eg ned til havet igjen
For å prøve finne kvitt i svart
I kveld, i kveld er håpet sterkt
for kvar ei mil som blir slukt
hald deg unna, her kjem to av oss
som køyrer som i flukt
Eg er optimist med tanke på fortida
August 23, 2016 § Leave a comment
Heimflyttardagen 2016 blei avlyst. Ingen utanfrå hadde meldt seg på. Det ser svart ut no. Dansebandet Pimientoz var hyra til å spele om kvelden og dei spelte, men det var ei uro over heile arrangementet, som om vi ante at det var siste gong.
Varaordføraren sa at han i alle fall ikkje tar initiativ til noko heimflyttardag neste år. Det må bli opp til Tenketanken Fjorden, men dei har frukostmøte og debattar som ikkje er særleg godt besøkte. Det hender nokon kjem inn på frukostmøta for å fylla statoilkoppen sin før dei drar på arbeid inne i tettstaden.
Sjølv er eg optimist. Når alle har flytta herifrå, er det ingen til å nedbetale brua ingen eigentleg ville ha. Einaste konsekvens er å rive brua og sette inn ei ferje i staden. Berre slik kan vi sleppe unna denne uroa.
Eg er klar over at dette ikkje er ei lysande politisk analyse eller at det er berekraftig, men berekrafta forsvann for eit par tiår sidan. No er det berre draumane igjen for oss som held ut:
Vi som er igjen får store blomeenger for oss sjølve, eit smykke av ei kyststripe. Store skulebygg uten elevar der vi kan ha elleville basarar ut over hausten. Vi kan grave bort asfalten på vegane og få tilbake den flotte kjensla av prikkande grus mot botnpanna på gamle Fordar og lekker steinsprut.
Når vi har halde på slik lenge nok, kjem nok NRK eller Netflix for å lage seriar om slik bur dei der, og da blir vi igjen top of the pops, over heile verda. Da skal vi eige ferja sjølv, berre ta ut dei vi vil ha der, som ser snille eller poetiske ut. Vi kan kvotere kvinner, laga republikk og sende alle som masar om breiband og utvikling i land på andre sida.
Fortida vil gje ei lysande framtid, for oss som held ut, for oss som elskar omvegar der blomar bøyer seg inn over køyrebana og nokre dagar i juni minner om parfyma til ho som dro.
Fjorden, kjend som The River
July 9, 2016 § 3 Comments
@Heimflyttar / Bruce Springsteen
Ei gjendiktning.
——
Eg kjem frå ute ved fjorden
der nevar sloss og ba
Dei dreiv meg til å bli
alt det far min sa
Eg og Mary hang ved skulen
ho var berre sytten år
vi dro saman til ein plass der du haustar det du sår
Vi svevde ut over vatna
og bada i blått
flaug over vatna i flokk
Eg trur barnet er ditt
– i eit brev; det var alt ho sa
På nittenårsdagen tok eg lappen og prøvde dra
Ein prest sette ringar på oss
og sa det blir bra ein gong
Ingen talar, smil eller arm i arm
ingen blomar eller song
Vi svevde ut over vatna
og bada i blått
flaug over vatna i flokk
Eg fekk ein jobb nede på brygga, flådde fisk med for lite fri
men ekte arbeid fell i kurs og det var sviktande økonomi
Og alt som verka viktig, sjef,
det forsvann som ein draum
Eg prøvar hardt å ikkje hugse
Ho blei borte i ein straum
Men eg hugsar vi lånte bror sin bil
Vår flaum, våte berg og solbrent smil
Og flo og fjøre heldt meg nattevak
eg rulla inn mot hennar andedrag
Når eit minne startar jaga
som eit stikk frå anna tid
Er det løgn, ein draum, ein ferjemann
Eller noko som vil svi?
Det får meg ned igjen til vatnet
men eg veit at fjorden er tom
og får tid til å sveve i rom
Ned igjen til fjorden
Ho eg elska ihjel
svevar på vatnet i kveld
Ei PR- og sørgjeplan til dagen Willie Nelson døyr
April 22, 2016 § 1 Comment
Høgre har Prince som favoritt. SV elska Bowie da han gjekk bort. Ingen digga Glenn Frey frå The Eagles, steelgitaristen Buddy Emmons eller Merle Haggard, enda desse må seiast å sortere under Senterpartiet. For å vere budde på at Willie Nelson kjem til å gå bort (han er frisk og alt det der, men 82 år), har Poetisk Sakteparti laga ei plan for korleis vi skal opptre når meldinga kjem.
Leiaren i poetisk Sakteparti, @Fylkespolitikar, seier til lokalavisa at ho gjer seg tilgjengeleg for pressa i tidsrommet 1903-1925, altså etter #dax18, men før dugnaden startar.
@Heimflyttar går ned på eit nes og les høgt sin nynorske versjon av “Crazy” for fuglane og farande på fjorden.
Varaordføraren firar flagget på kommunehuset til halv stong så snart som råd (om råd), men i alle fall på hytta.
Nederlendaren som driv vaskehallen borte på sletta, er den som liknar Willie mest. han har hestehale, andlet frå ei gamal, oppbløytt skinnveske og sigarettane han rullar er tjukke og luktar rart. Nederlendaren røyker litt og tek fram gitaren.
(Her er det viktig at vi ikkje blir forveksla med han eine her ute som røyster MdG, men vi håpar han er oppteken med surdeigen eller salatåkeren sin da (som alle veit ikkje kjem til å vekse i dette harde landet utan gjøding).
Så seier varaordføraren noko om at ein blir ikkje nærare nitti år utan å ha heldt seg i form, vore på dugnad og slike ting. Alle veit at Willie Nelson ikkje går på dugnad, men vi er i sorg, så det får passera.
Ei kortesje av meir enn tjue år gamle bilar køyrer sakte på vegane, ut og inn av fjorden.
To ferjer legg stilt i fjorden i eitt minutt.
Varaordføraren seier at no skal Fjorden prøva å bytta venskapskommune til Austin, Texas. Den kviterussiske venskapskommunen funkar ikkje. Dei berre drikk og likar korpsmusikk.
Om Poetisk Sakteparti har fått medlemmar og litt inntekter, sender vi leiingabtil begravinga i Texas. Sjølvsagt kjem vi for seint, for vi flyg til England, tek Amerikabåten frå Southampton til new York og Greyhoundbuss derifrå. Vi kom aldri heilt fram, men det var heller ikkje meininga. Det viktigaste er å ha vore på veg ein stad.
Og å ha ei plan for å handtera den komande bortgangen til ein akustisk artist. Slike høyrer naturleg nok inn under Poetisk Sakteparti.
Dikt om ei dame som berre ville høyre Dagsnytt Atten
July 14, 2015 § Leave a comment
Bulldozaren frå Moxy parkerte på plena.
Eg kledde av meg
let kaffien koke over renner av svart bek ned komfyren
vekkerklokka eggklokka innleigd hakkespett
Ingen av oss kom gjennom
sentralbanksjefen si formaning om at vi må spare og ikkje låna pipa
eller Morten Jentoft frå Ukraina
eg opna ei rullekake framfor henne, fristande krem og syltetøy
ho nikka til noko i lønsoppgjeret og skreiv fråverande på eit papir
I love Utdanningsforbundet
Eg smurte meg inn med krem og syltetøy
la meg
lom ein lekkerbisken på golvet og klynka lågt
laug om eit rikt grågåstrekk utanfor vindauget
aa nokon nyleg var døde
men klokka viste 1824 og ho var ikkje mi før om
femogtredve
og på femogtredve rekk du:
Vaska bort krem og sylte, kle deg, drikka kaffi
eta, kvila, legge eit la bjørk
la nykløyva kvile ved nasevingane
blåst bort neste dag som ein jingle av ein annan
slik ei sending forsvinn over møna
men er fast i henne og hennar
Fråverandre blikk om vi elskar på lett ettermiddag gudskjelovkvelden
